Όταν το 2.000 π.Χ. οι Αχαιοί, που θεωρούνται η ανατολική πρωτοπορία των Αρίων, κατέκλυσαν την Ελληνική χερσόνησο, έφεραν μαζί τους τις μυθικές παραδόσεις και τους θρησκευτικούς μυστικισμούς τους. Οι Άριοι λάτρευαν τον θεό Σόμα.
Σόμα επίσης ήταν και ο χυμός ενός φυτού των Ινδιών, που μ΄αυτόν έκαναν τις σπονδές στους θεούς. Επειδή όμως οι σπονδές σκοπό είχαν να προδιαθέσουν ευνοϊκά τους θεούς για τα ανθρώπινα ζητήματα, ο θεός Σόμα που αγαπούσε τους ανθρώπους λεγότανε και Βίνος, δηλαδή αγαπητός.
Το επίθετο αυτό οι Άριοι το έδωσαν και στο χυμό του σταφυλιού, όταν συναντήσανε για πρώτη φορά στον Καύκασο.
Έχω την εντύπωση πως και στη δική μας οινική περίπτωση το δίδυμο εμπειρίας και ελευθερίας είναι ικανό να κλείσει το δρόμο προς το χοϊκό μεθύσι, φωτίζοντας το μονοπάτι της ζωής μας προς τη νηφάλιο μέθη, που τόσο έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος. Γι΄αυτό κι εμείς "τον καλόν οίνο πολύ ηγαπήσαμεν..."
Σόμα επίσης ήταν και ο χυμός ενός φυτού των Ινδιών, που μ΄αυτόν έκαναν τις σπονδές στους θεούς. Επειδή όμως οι σπονδές σκοπό είχαν να προδιαθέσουν ευνοϊκά τους θεούς για τα ανθρώπινα ζητήματα, ο θεός Σόμα που αγαπούσε τους ανθρώπους λεγότανε και Βίνος, δηλαδή αγαπητός.Το επίθετο αυτό οι Άριοι το έδωσαν και στο χυμό του σταφυλιού, όταν συναντήσανε για πρώτη φορά στον Καύκασο.
Έτσι ήλθε στην Ελλάδα, εδώ και 4.000 χρόνια η λέξη "Οίνος".
Σήμερα, στην ανατολή του 21ου αιώνα, το καλό κρασί συνεχίζει να ευφραίνει τις καρδιές των ανθρώπων μ΄ένα διακριτικό, ξεκάθαρο και γοητευτικό τρόπο, που κανένα άλλο ποτό στον κόσμο δεν μπόρεσε ποτέ να προσεγγίσει.
Ήταν φυσιολογικό λοιπόν ο οίνος αυτός, ο τόσο αγαπητός, που μας παραδόθηκε σαν σκυτάλη για τη μεταλαμπάδευση της τεράστιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, να έχει σήμερα το δικό του λόγο. Όχι μόνο λόγο ύπαρξης, αλλά και λόγο δυναμικό, μεθυστικό και ζωηφόρο.
"Αγαπώ τον οίνο" δεν σημαίνει ότι πίνω οτιδήποτε μού τύχει στο ποτήρι αβασάνιστα και χωρίς ενδοιασμό. Σημαίνει ότι προκειμένου να γευθώ την κρυφή του πολυπλοκότητα, την οποία είτε την καταλαβαίνω είτε όχι, την αποδέχομαι όπως είναι, ελπίζοντας να μου αγγίξει την καρδιά και να μοιρασθώ και με άλλους αυτήν την ευφροσύνη. Παράλληλα, αναζητώ το λόγο για τον οποίο ταιριάζει στο χαρακτήρα μου, ή αν θα έπρεπε τελικά ν΄αλλάξω κάτι στον εαυτό μου για να μπορέσω ίσως κάποτε να καταλάβω, την άγνωστη αλλά τόσο μεθυστική γλώσσα των κρασιών...
"Τα πάντα δοκιμάζετε το καλόν κατέχετε" έγραφε ο Απόστολος Παύλος, υπογραμμίζοντας τη δύναμη της αστείρευτης γνώσης και της ελευθερίας, που σήμερα θεωρούνται μορφές εξουσίας.
Σήμερα, στην ανατολή του 21ου αιώνα, το καλό κρασί συνεχίζει να ευφραίνει τις καρδιές των ανθρώπων μ΄ένα διακριτικό, ξεκάθαρο και γοητευτικό τρόπο, που κανένα άλλο ποτό στον κόσμο δεν μπόρεσε ποτέ να προσεγγίσει.Ήταν φυσιολογικό λοιπόν ο οίνος αυτός, ο τόσο αγαπητός, που μας παραδόθηκε σαν σκυτάλη για τη μεταλαμπάδευση της τεράστιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, να έχει σήμερα το δικό του λόγο. Όχι μόνο λόγο ύπαρξης, αλλά και λόγο δυναμικό, μεθυστικό και ζωηφόρο.
"Αγαπώ τον οίνο" δεν σημαίνει ότι πίνω οτιδήποτε μού τύχει στο ποτήρι αβασάνιστα και χωρίς ενδοιασμό. Σημαίνει ότι προκειμένου να γευθώ την κρυφή του πολυπλοκότητα, την οποία είτε την καταλαβαίνω είτε όχι, την αποδέχομαι όπως είναι, ελπίζοντας να μου αγγίξει την καρδιά και να μοιρασθώ και με άλλους αυτήν την ευφροσύνη. Παράλληλα, αναζητώ το λόγο για τον οποίο ταιριάζει στο χαρακτήρα μου, ή αν θα έπρεπε τελικά ν΄αλλάξω κάτι στον εαυτό μου για να μπορέσω ίσως κάποτε να καταλάβω, την άγνωστη αλλά τόσο μεθυστική γλώσσα των κρασιών...
"Τα πάντα δοκιμάζετε το καλόν κατέχετε" έγραφε ο Απόστολος Παύλος, υπογραμμίζοντας τη δύναμη της αστείρευτης γνώσης και της ελευθερίας, που σήμερα θεωρούνται μορφές εξουσίας.
Έχω την εντύπωση πως και στη δική μας οινική περίπτωση το δίδυμο εμπειρίας και ελευθερίας είναι ικανό να κλείσει το δρόμο προς το χοϊκό μεθύσι, φωτίζοντας το μονοπάτι της ζωής μας προς τη νηφάλιο μέθη, που τόσο έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος. Γι΄αυτό κι εμείς "τον καλόν οίνο πολύ ηγαπήσαμεν..."
Πηγή: Δημήτρη Χατζηνικολάου "ΟΙΝΟΣ & ΑΙΝΟΣ - Πέρα από τα όρια του ουρανίσκου" Εκδόσεις ΟΙΝΟΣ Ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ - Αθήνα 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου